Οι πρωτοπόροι και η ιστορία των θερμοκηπίων

Η οικονομία της Ιεράπετρας βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στα πρώιμα οπωροκηπευτικά σε θερμοκήπια, μιας και η Ιεράπετρα διαθέτει τα πιο σημαντικά συμπλέγματα θερμοκηπίων στην Κρήτη.

Με εκτάσεις που φτάνουν τα 12.000 στρέμματα, ένα πολύ μεγάλο μέρος της πόλης είναι κυριολεκτικά ντυμένο με νάιλον. Αξίζει παρ’ όλα αυτά να σημειωθεί ότι η άνθιση της οικονομίας βασίστηκε στη καινοτομία που έφεραν οι πρωτεργάτες Π. Κούπερ και Α. Διακάκης.

Από τον 18ο έως τα μέσα του 20ου η Ιεράπετρα ήταν μια φτωχή πόλη. Αυτό όμως θα άλλαζε το 1956 με τον ερχομό του ‘’Ολλανδού’’ ( όπως τον αποκαλούσαν ) Π. Κούπερ και την συνεργασία του με τον Διακάκη. Ο Κούπερ είχε την τεχνογνωσία και ο Διακάκης είχε τον χώρο και το κεφάλαιο. Έτσι έφτιαξαν το πρώτο θερμοκήπιο με ξύλα και νάιλον. Το ξύλινο θερμοκήπιο που αργότερα καθιερώθηκε ως ‘’ τύπος Ιεράπετρας’’, ήταν κάτι πολύ επαναστατικό για τους τότε δύσπιστους ντόπιους.

Όπως ισχυρίστηκε ο Διακάκης, πριν έρθει ο Κούπερ, τα χωράφια ήταν ξερά και ανεκμετάλλευτα διότι ήταν υπαίθριες καλλιέργειες εκτεθειμένες στο κρύο και τους παγετούς. Με γνώμονα τα λόγια του Διακάκη, ο Κούπερ ξεκίνησε την επαναστατική και πρωτοπόρα ιδέα που αργότερα υιοθέτησαν και άλλοι και έχει μείνει έως και σήμερα με κάποιες μικρές μεταποιήσεις.

Το εμπόριο και η οικονομία της Ιεράπετρας βασίστηκαν στις καινοτόμες ιδέες του Π. Κούπερ και του Α. Διακάκη και σίγουρα φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην άνθιση της οικονομίας της πόλης και της Κρήτης.